Γράφει η: Άννα Χατζηδημητρίου
Η αντιζηλία που αναπτύσσεται ανάμεσα στα αδέρφια είναι ένα πρόβλημα που σχεδόν όλοι οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι σε κάποιο στάδιο της εξελικτικής ανάπτυξης των παιδιών τους και συχνά αποτελεί μεγάλη πηγή άγχους και εκνευρισμού για τους ίδιους.
Η αντιζηλία οδηγεί συνήθως σε έντονο ανταγωνισμό μεταξύ τους, συχνούς τσακωμούς και κάποιες φορές έκφραση επιθετικότητας.
Ποια είναι τα βασικά αίτια της ανάπτυξης της αντιζηλίας ανάμεσα στα αδέρφια;
1) Το κάθε παιδί καθώς συνειδητοποιεί σταδιακά τον εαυτό του θέλει και προσπαθεί να επιβάλει την μοναδικότητα του και την του προσωπικότητα του με τρόπο που θα τα κάνει να ξεχωρίζουν.
2) Τα παιδιά συχνά νιώθουν οτι εισπράττουν σε σχέση με τα αδέρφια τους άνιση ποσότητα από την προσοχή, το ενδιαφέρον, και την πειθαρχία που προσπαθούν να επιβάλλουν οι γονείς.
3) Φοβόνται να μην χάσουν την αγάπη που τρέφουν για τους γονείς τους από τα αδέρφια τους.
4) Δεν έχουν τα επικοινωνιακά εφόδια να εκφράσουν τις συναισθηματικές τους ανάγκες τους και χρησιμοποιούν τον ανταγωνισμό για να τραβήξουν προσοχή.
5) Αν η οικογένεια λύνει τις διαφορές της με επιθετικές συμπεριφορές, τα παιδία υιοθετούν τον ίδιο τρόπο για να λύσουν τις διαφορές τους εκφράζοντας αντιζηλία και επιθετικότητα.
6) Η μετάδοση άγχους και ανησυχίας στα παιδιά από τους γονείς μπορεί κάποιες φορές να οδηγήσει στην έκφραση ανταγωνισμού ανάμεσα στα αδέρφια δείχνοντας έτσι την δυσφορία τους.
7) Τα παιδιά που δεν έχουν ασχολίες, ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα δραστηριοτήτων ή καθημερινή προσοχή από τους γονείς είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Πως μπορούν οι γονείς να αντιμετωπίσουν την αντιζηλία και τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα αδέρφια;
1) Μην συγκρίνετε τα παιδιά σας.
2) Αντιμετωπίστε τα σαν ξεχωριστές προσωπικότητες, με διαφορετικές ανάγκες το καθένα ανάλογα με την ηλικία τους, την γνωσιακή και ψυχοκοινωνική εξέλιξή τους.
3) Εκπαιδεύστε τα παιδιά θετικούς τρόπους να ζητάνε αυτό που έχουν ανάγκη έτσι ώστε να μην τραβάνε την προσοχή σας με επιθετικούς τρόπους.
4) Το κάθε παιδί πρέπει να έχει τον προσωπικό του χώρο και χρόνο για τις ώρες τις ημέρας που υπάρχει κάποια μορφή έντασης.
5) Όπου το επιτρέπουν οι καταστάσεις αφήστε τα παιδιά να τα βγάλουν πέρα μόνα τους και να αντιμετωπίσουν τις διαφορές τους χωρίς να ανταγωνίζονται την προσοχή σας για το ποιο θα κερδίσει την εύνοια σας.
6) Συζητήστε ήρεμα μαζί τους και δώστε τους επιχειρήματα για να καταλάβουν τι είναι το λάθος πίσω από την συμπεριφορά τους. Όταν δείχνουν μια θετική συμπεριφορά διαπραγμάτευσης μην την αγνοείται, επιβραβεύστε την.
7) Δώστε τους να καταλάβουν ότι το συναίσθημα της ζήλιας είναι κάτι φυσιολογικό για όλους τους ανθρώπους και πώς το συναίσθημα είναι διάφορο απο την συμπεριφορά. Για παράδειγμα, μπορεί να νιώθουμε ζήλια και επιθετικότητα αλλά δεν είναι πρέπον να χτυπάμε τον άλλον όταν βιώνουμε αυτό το συναίσθημα.
