Eπιμέλεια:  Ευγένιος Γκράουρ

Η αιμορραγία από τη μύτη αφορά σε μικρά ή και σε πολύ μεγαλύτερα αγγεία της μύτης και είναι κάτι που, όταν συμβαίνει, προκαλεί φόβο, ιδιαίτερα σε παιδιά και σε ηλικιωμένους. Ωστόσο είναι κάτι που γίνεται συχνά και σπάνια είναι ένδειξη σοβαρού προβλήματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, δε, η ρινορραγία μπορεί να αντιμετωπιστεί γρήγορα και εύκολα.

Να σημειωθεί ότι το εσωτερικό της μύτης είναι ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία του σώματος, ακόμη και στις μεταβολές της υγρασίας και της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, τόσο το καλοκαίρι όσο και τον χειμώνα.

Οι αιτίες της ρινορραγίας

Η Δρ. Ανατολή Παταρίδου, MD, Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Κεφαλής και Τραχήλου, ΠαιδοΩΡΛ, επιστημονική συνεργάτης Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ-ΜΗΤΕΡΑ τονίζει ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τη ρινορραγία και εξηγεί ποιες είναι οι αιτίες του φαινομένου:

«Όσον αφορά στη ρινορραγία, συχνή αιτία είναι τα κρυολογήματα, η ξηρότητα λόγω έκθεσης σε χώρους με κλιματισμό, η ελλιπής ενυδάτωση, η αλλεργική ρινίτιδα, οι πολύποδες. Επιπλέον μπορεί να σχετίζεται με την υπέρταση -όταν δεν ρυθμίζεται αποτελεσματικά- με διαταραχές στην πήξη του αίματος λόγω αντιπηκτικής αγωγής, με διάφορες αιματολογικές παθήσεις, με κληρονομικές παθήσεις, όπως η Rendu Osler, με καλοήθεις και με κακοήθεις όγκους της μύτης και του ρινοφάρυγγα, αλλά και με φλεγμονές, όπως η ιγμορίτιδα και με την εργασία σε ανθυγιεινούς χώρους».

Οι πρόσθιες ρινορραγίες ξεκινούν με ροή αίματος από το ένα συνήθως ή και από τα δύο ρουθούνια, όταν κάποιος κάθεται ή στέκεται όρθιος.

Οι οπίσθιες ρινορραγίες μπορεί να ξεκινήσουν από ένα ψηλό και βαθύ τμήμα της μύτης και να ρέουν πίσω στον λαιμό, ακόμη κι όταν ο ασθενής κάθεται ή στέκεται όρθιος.

Όσον αφορά στις οπίσθιες ρινορραγίες και εδώ τα κρυώματα είναι ένα συχνό αίτιο. Επίσης η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα  και, βέβαια, όγκοι στην περιοχή του στόματος, του φάρυγγα και του λάρυγγα.

Ρινορραγία στα παιδιά

Η ρινορραγία εμφανίζεται συνήθως σε παιδιά ηλικίας από 3 έως 10 ετών και, όσο περνούν τα χρόνια, ελαττώνεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις το αίμα τρέχει από το ένα ρουθούνι ή, πιο σπάνια, τρέχει και από τα δύο.