Eπιμέλεια:  Ευγένιος Γκράουρ

Περισσότερες από 20.000.000 επεμβάσεις αποκατάστασης κηλών γίνονται σε ετήσια βάση παγκοσμίως, αποτελώντας έτσι σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία την πιο συχνή χειρουργική επέμβαση στον κόσμο. Δυστυχώς, αναφέρει ο Γενικός Xειρουργός Dr Διαμαντής Θωμάς, Διευθυντής χειρουργικής κλινικής στο Metropolitan Hospital, η κήλη τείνει να γίνει ακόμη συχνότερη στον δυτικό και αναπτυσσόμενο κόσμο, καθώς παρουσιάζει ετήσια αύξηση της τάξεως του 3% τα τελευταία χρόνια. Όλα αυτά αναφέρθηκαν στο American College of Surgeons που πραγματοποιήθηκε στην Washington DC των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Η κήλη εμφανίζεται όταν επέλθει κάποια ρήξη στα εσωτερικά στρώματα των κοιλιακών μυών, εξηγεί ο Dr Δ. Θωμάς, δημιουργώντας ένα χάσμα μέσα από το οποίο προβάλλει κάποιο σπλάχνο. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης και θεραπείας της κήλης είναι ο χειρουργικός. Κάποιες αντιμετωπίζονται με την παραδοσιακή «ανοικτή» τεχνική, αυτές οι επεμβάσεις έχουν μεγάλα ποσοστά υποτροπών της τάξεως του 6% περίπου όταν γίνετε πλαστική χωρίς πλέγμα, με αποτέλεσμα οι κήλες να ξαναδημιουργούνται.

Τα τελευταία χρόνια μια νέα επαναστατική μέθοδος, η λαπαροσκοπική αποκατάστασης των κηλών, κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος και αυτό συμβαίνει, αν αναλογιστεί κανείς ότι το ποσοστό υποτροπής είναι κάτω του 1% στα έμπειρα χέρια ενός λαπαροσκόπου χειρουργού.

Η λαπαροσκοπική αποκατάσταση αποτελεί την καλύτερη και πιο σύγχρονη αντιμετώπιση για τον ασθενή καθώς αφενός μεν προσφέρει όλα τα πλεονεκτήματα της ατραυματικής ενδοσκοπικής χειρουργικής, αφετέρου δε εμφανίζει μηδαμινά ποσοστά υποτροπής και επιπλοκών.

Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 η λαπαροσκοπική χειρουργική άλλαξε κυριολεκτικά τα δεδομένα σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις. Η κήλη αποκαθίσταται από την πίσω πλευρά του κοιλιακού τοιχώματος, με την προσθήκη ενός μεγάλου χειρουργικού πλέγματος (πολύ μεγαλύτερου από ότι στην ανοιχτή επέμβαση), το οποίο εφαρμόζεται πάνω στο χάσμα και σταθεροποιείται με χειρουργικά ράμματα ή απορροφήσιμα clips. Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και διαρκεί μισή έως μία ώρα το πολύ. Η τεχνική αυτή επιτρέπει στον ασθενή να αναρρώσει πιο γρήγορα και να έχει μικρότερη μετεγχειρητική ταλαιπωρία. Μετά μίας με δύο μέρες από την επέμβαση αισθάνεται και είναι απολύτως υγιής απαλλαγμένος από τις ενοχλήσεις του και επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες ενώ με την πάροδο των εβδομάδων, όλα τα σημάδια της επέμβασης εξαφανίζονται πλήρως διασφαλίζοντας έτσι ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.

Όλες οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος μπορούν να γίνουν λαπαροσκοπικά. Αυτές είναι, οι ομφαλοκήλες, οι μηροκήλες (πιο συχνές στης γυναίκες λόγω κυήσεων), οι βουβωνοκήλες, οι μετεγχειρητικές κήλες, οι κήλες λευκής γραμμής ή επιγαστρικές κήλες, το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών που παρουσιάζουν οι αθλητές.

Τέλος όπως επισήμανε ο Dr Διαμαντής Θωμάς η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης είναι μια παντελώς αναίμακτη τεχνική καθώς δεν απαιτείται χειρουργική τομή. Η τομή των 5 μόλις χιλιοστών που πραγματοποιείται προκειμένου να εισέλθουν τα λαπαροσκοπικά όργανα, πραγματοποιείται μόνο στο δέρμα και όχι στους μυς όπως απαιτείται στην κλασσική ανοιχτή επέμβαση. Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο είναι η απουσία μετεγχειρητικού πόνου, σε αντίθεση με τους ισχυρούς πόνους της κλασικής επέμβασης, ενώ σε περίπτωση εκδήλωσης πόνου αντιμετωπίζεται με ελαφρά αναλγητικά. Το σημαντικότερο όμως, είναι το γεγονός ότι η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο περιορίζεται σε λίγες μόνον ώρες, έως το πολύ μία μέρα. Ο χειρουργημένος μπορεί να περπατήσει και να καθίσει την ίδια μέρα, ενώ η επιστροφή στην εργασία και στις καθημερινές του δραστηριότητες όπως είναι το μπάνιο, το ανέβασμα μιας σκάλας, η οδήγηση, το σήκωμα βάρους, ακόμα και οι σεξουαλικές δραστηριότητες, αποκαθίστανται μέσα σε διάστημα 3 έως 5 ημερών. Η λαπαροσκοπική επέμβαση, εγγυάται ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα μιας και δεν υπάρχει ουλή.